دوره 7، شماره 4 - ( زمستان 1400 )
جلد 7 شماره 4 صفحات 43-33 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
mobasher Z, bagheri N, abbasi M, tanha Z. Comparison of the effectiveness of cognitive-behavioral therapy and combination therapy on self-compassion and emotional self-regulation in heart patients. JMIS 2022; 7 (4) :33-43
URL: http://jmis.hums.ac.ir/article-1-301-fa.html
URL: http://jmis.hums.ac.ir/article-1-301-fa.html
مبشر زهرا، باقری نسرین، عباسی محمد، تنها زهرا. مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری و درمان تلفیقی بر خوددلسوزی و خودتنظیمی هیجانی در بیماران قلبی. اطلاع‌رسانی پزشکی نوین. 1400; 7 (4) :33-43
دکترای تخصصی، روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، رودهن، ایران
چکیده: (5955 مشاهده)
هدف: پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری هیجان‌مدار و تلفیق درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آموزش شفقت به خود بر خوددلسوزی و خودتنظیمی هیجانی در بیماران قلبی شهر خرم‌آباد در سال 1399 می‌باشد.
روش‌ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعه‌ی آماری زنان مبتلا به بیماری قلبی شهر خرم‌آباد در سال 1399بود که 45 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه جایگزین شدند، برای هر دو گروه درمان به طور جداگانه 10 جلسه 90 دقیقه‌ای برگزار شد و برای گروه گواه آموزشی اعمال نشد. ابزار پژوهش مقیاس دلسوزی به خود، نف با تعداد 26 سوال و خودتنظیمی هیجانی، لارسن و مایک با تعداد10 سوال بود. از نرم‌افزارSPSS و آزمون تحلیلی کواریانس چند متغیره برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.
نتایج: تلفیق درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آموزش شفقت بر خود و درمان شناختی- رفتاری هیجان‌مدار باعث بهبود دلسوزی به خود و خودتنظیمی هیجان در زنان مبتلا به بیماری قلبی عروقی می‌شوند 0/05P-Value> و درصد بهبودی آن‌ها بیشتر از آزمودنی‌های گروه گواه می‌باشد 0/05P-Value> ولی دو گروه آزمایشی تفاوت معناداری با هم نداشتند (0/0P-Value>).
نتیجه‌گیری: تلفیق درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آموزش شفقت بر خود و درمان شناختی- رفتاری هیجان‌مدار موجب آگاهی نسبت به هیجانات و کنترل میزان هیجانات و میزان دلسوزی به خود را در زنان مبتلا به بیماری قلبی افزایش می‌دهد. بنابراین هر دو درمان برای اگاهی از هیجانات و دلسوزی به خود مؤثر هستند.
روش‌ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعه‌ی آماری زنان مبتلا به بیماری قلبی شهر خرم‌آباد در سال 1399بود که 45 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه جایگزین شدند، برای هر دو گروه درمان به طور جداگانه 10 جلسه 90 دقیقه‌ای برگزار شد و برای گروه گواه آموزشی اعمال نشد. ابزار پژوهش مقیاس دلسوزی به خود، نف با تعداد 26 سوال و خودتنظیمی هیجانی، لارسن و مایک با تعداد10 سوال بود. از نرم‌افزارSPSS و آزمون تحلیلی کواریانس چند متغیره برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.
نتایج: تلفیق درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آموزش شفقت بر خود و درمان شناختی- رفتاری هیجان‌مدار باعث بهبود دلسوزی به خود و خودتنظیمی هیجان در زنان مبتلا به بیماری قلبی عروقی می‌شوند 0/05P-Value> و درصد بهبودی آن‌ها بیشتر از آزمودنی‌های گروه گواه می‌باشد 0/05P-Value> ولی دو گروه آزمایشی تفاوت معناداری با هم نداشتند (0/0P-Value>).
نتیجه‌گیری: تلفیق درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آموزش شفقت بر خود و درمان شناختی- رفتاری هیجان‌مدار موجب آگاهی نسبت به هیجانات و کنترل میزان هیجانات و میزان دلسوزی به خود را در زنان مبتلا به بیماری قلبی افزایش می‌دهد. بنابراین هر دو درمان برای اگاهی از هیجانات و دلسوزی به خود مؤثر هستند.
واژه‌های کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، آموزش شفقت بر خود، درمان شناختی-رفتاری هیجان مدار، خود دلسوزی، خود تنظیمی هیجان، بیماری قلبی عروقی.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
