مقدمه: سیستم مدیریت اطلاعات اورژانس علاوه ‌بر‌ ارتقای کیفیت خدمات ارائه ‌‌شده در بخش اورژانس، به بر‌طرف نمودن الزامات قانونی، اعتبارسنجی‌های مختلف، پژوهش‌ها و تحقیقات گوناگون کمک می‌کند. در این مطالعه وضعیت سیستم مدیریت اطلاعات مراکز اورژانس بیمارستان‌های آموزشی با بیمارستان‌های غیرآموزشی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان مورد مقایسه و بررسی قرار گرفته است.
روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی به ‌صورت مقطعی در سال 1392 انجام شده است. داده‌ها با استفاده از دو سیاهه واررسی محقق ‌ساخته جمع‌آوری گردید، روایی ابزار بر اساس اعتبار محتوا تعیین شد. حجم نمونه مطابق با حجم جامعه شامل 4 بیمارستان آموزشی و 3 بیمارستان غیر آموزشی بود. همچنین برای مطالعه پرونده‌های اورژانسی از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی استفاده شد و از 4656 پرونده، 749 پرونده انتخاب شد. داده‌ها در حد آمار توصیفی و به وسیله نرم‌افزار SPSS16 تجزیه و تحلیل شدند و برای بررسی اختلاف امتیاز کسب‌ شده بیمارستان‌های آموزشی و غیرآموزشی در ابعاد مختلف از آزمون T-student استفاده شد.
یافته‌ها: هیچ کدام از سیستم‌های بررسی شده از تحلیل کیفی برای ارتقای کیفیت داده‌های جمع‌آوری شده استفاده نکردند، همچنین 43% مراکز اورژانس مورد مطالعه، هیچ اقدامی برای سازماندهی درون پرونده‌ای انجام نداده‌اند. فقط 5/14% مراکز اورژانس داده‌های درون پرونده‌ای را طبقه‌بندی می‌‌کردند. میانگین ثبت داده‌های درمانی، اطلاعات مالی و هویتی تیم مراقبت درمانی در بیمارستان‌های آموزشی بیشتر از بیمارستان‌های غیرآموزشی بود (01/0P<).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان‌دهنده وضعیت مطلوب وب‌سایت دانشگاه علوم پزشکی گناباد در چهار بعد کاربردپذیری، کیفیت محتوا، تراکنش و امنیت و تعامل خدمات است. همچنین کاربران انتظار کیفیت بالاتری را از وب‌سایت دانشگاه داشتند.