دوره 7، شماره 4 - ( زمستان 1400 )
جلد 7 شماره 4 صفحات 51-44 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه مدیریت دولتی، دانشکده ادبیات، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران
چکیده: (9194 مشاهده)
هدف: مدیریت کیفیت جامع، یکی از ابزارهای مناسب ایجاد تغییرات ساختاری در بیمارستان‌ها و از مهمترین فلسفه‌ها برای افزایش اثربخشی سازمان پویا و هدفمند در محیط رقابتی است. هدف این مطالعه بررسی موانع برقراری مدیریت کیفیت جامع در بیمارستان‌های شهر کرمان بود.
روش‌ها: مطالعه توصیفی- همبستگی حاضر، در سال 99-1398 به بررسی موانع استقرار مدیریت کیفیت جامع در بیمارستان‌های شهر کرمان پرداخت. 377 نفر از مدیران و کارشناسان، کارکنان درمانی، اداری و مالی بیمارستان‌ها ازطریق نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه موانع اجرای مدیریت کیفیت جامع بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار)، استنباطی (آنالیز واریانس) و نرم‌افزار SPSS استفاده شد.
نتایج: بیشترین افراد، زن بودند (67/3 درصد). میانگین کل موانع اجرای مدیریت کیفیت جامع در بیمارستان‌ها 94/38±3/1 بود. بیشترین میانگین مربوط به موانع فرهنگی و کارکنان (1/16±4/42) بود. بین موانع فرهنگی و کارکنان، موانع مربوط به زیرساختار و موانع مدیریتی با تحقق مدیریت کیفیت جامع با بیش از 99 درصد اطمینان رابطه معناداری وجود داشت. مقدار استاندارد شده تأثیر بعد سازمانی بر موانع فرهنگی و کارکنان 0/19، موانع سازمانی بر موانع مربوط به زیرساختار 0/51، موانع سازمانی بر موانع مدیریتی 0/30 بود. این ارتباطات از نظر آماری معنادار بود. میان موانع فرهنگی و کارکنان، موانع زیرساختار و موانع مدیریتی نسبت به تحقق اجرای مدیریت کیفیت رابطه معناداری وجود داشت.
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد بیشترین موانع استقرار مدیریت کیفیت جامع در بیمارستان‌های شهر کرمان، موانع فرهنگی و کارکنان بودند. بنابراین مدیران بیمارستان‌ها باید برای شناخت این موانع مدیریتی و رفع آنها تلاش کنند.
روش‌ها: مطالعه توصیفی- همبستگی حاضر، در سال 99-1398 به بررسی موانع استقرار مدیریت کیفیت جامع در بیمارستان‌های شهر کرمان پرداخت. 377 نفر از مدیران و کارشناسان، کارکنان درمانی، اداری و مالی بیمارستان‌ها ازطریق نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه موانع اجرای مدیریت کیفیت جامع بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار)، استنباطی (آنالیز واریانس) و نرم‌افزار SPSS استفاده شد.
نتایج: بیشترین افراد، زن بودند (67/3 درصد). میانگین کل موانع اجرای مدیریت کیفیت جامع در بیمارستان‌ها 94/38±3/1 بود. بیشترین میانگین مربوط به موانع فرهنگی و کارکنان (1/16±4/42) بود. بین موانع فرهنگی و کارکنان، موانع مربوط به زیرساختار و موانع مدیریتی با تحقق مدیریت کیفیت جامع با بیش از 99 درصد اطمینان رابطه معناداری وجود داشت. مقدار استاندارد شده تأثیر بعد سازمانی بر موانع فرهنگی و کارکنان 0/19، موانع سازمانی بر موانع مربوط به زیرساختار 0/51، موانع سازمانی بر موانع مدیریتی 0/30 بود. این ارتباطات از نظر آماری معنادار بود. میان موانع فرهنگی و کارکنان، موانع زیرساختار و موانع مدیریتی نسبت به تحقق اجرای مدیریت کیفیت رابطه معناداری وجود داشت.
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد بیشترین موانع استقرار مدیریت کیفیت جامع در بیمارستان‌های شهر کرمان، موانع فرهنگی و کارکنان بودند. بنابراین مدیران بیمارستان‌ها باید برای شناخت این موانع مدیریتی و رفع آنها تلاش کنند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |