دوره 4، شماره 2 - ( پاییز و زمستان 1397 )
جلد 4 شماره 2 صفحات 7-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشجوی دکتری، مدیریت اطلاعات سلامت، قطب علمی و آموزشی مدیریت سلامت ایران، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
چکیده: (4590 مشاهده)
هدف: فناوری رایانش ابری امروزه به‌طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفته و با ایجاد مزایایی همچون کاهش هزینه‌ها، در دسترس بودن و یکپارچگی اطلاعات، راه خود را به صنعت مراقبت بهداشتی و درمانی باز کرده است. در این مطالعه نگرش پرستاران نسبت به فناوری رایانش ابری به‌منظور تعیین مزایا، موانع و زیرساخت‌های مورد نیاز برای پیاده‌سازی مورد بررسی قرار گرفته است.
روش‌ها: این مطالعه در سال 1396 در بیمارستان فارابی تهران به روش توصیفی تحلیلی انجام گرفت. جامعه پژوهش پرستاران شاغل در این بیمارستان بودند و روش نمونه‌گیری تمام‌شماری (310 پرستار) بود. پس از تکمیل خود ایفا پرسشنامه‌ها و ورود داده‌ها به نرم‌افزارSPSS با استفاده از آزمون‌های پیرسون و ANOVA آنالیز آماری انجام شد.
روش‌ها: این مطالعه در سال 1396 در بیمارستان فارابی تهران به روش توصیفی تحلیلی انجام گرفت. جامعه پژوهش پرستاران شاغل در این بیمارستان بودند و روش نمونه‌گیری تمام‌شماری (310 پرستار) بود. پس از تکمیل خود ایفا پرسشنامه‌ها و ورود داده‌ها به نرم‌افزارSPSS با استفاده از آزمون‌های پیرسون و ANOVA آنالیز آماری انجام شد.
نتایج: در این مطالعه 228 نفر (181زن و 47 مرد) شرکت کردند. مهم‌ترین (50/±4/06) مزیت استفاده از رایانش ابری در بیمارستان‌ها انتقال آسان داده و دسترسی بهتر به مدارک بیماران بود. تحت وب بودن نرم‌افزارهای بیمارستانی (54/±95/3) مهم‌ترین پیش‌نیاز برای به‌کارگیری این فناوری در بیمارستان‌ها می‌باشد. همچنین اصلی‌ترین (±833/68) مانع برای اجرا، عدم توانایی ارسال داده‌ها به بستر اینترنت توسط سیستم‌های اطلاعات بالینی بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به مزیت فناوری رایانش ابری مانند دسترسی سریع به اطلاعات و ایجاد ارتباطات بهینه بین سازمان‌های مراقبت بهداشتی و درمانی باید با سیاست‌گذاری‌های صحیح موانعی همچون نبود شبکه مناسب داده در بیمارستان‌ها، عدم تعامل‌پذیری سیستم‌های اطلاعات بیمارستانی و مشکلات مربوط به اینترنت جهت پیاده‌سازی این فناوری در آینده برطرف گردد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |