۱۵ نتیجه برای پرستار
مهدی حبیبی کولایی، اطهرالسادات میرکریمی، ناصر بهنام‌پور، محمدجواد کبیر،
دوره ۱، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۴ )
چکیده
مقدمه: آمادگی نیروی انسانی از مهمترین عوامل در پیاده‌سازی موفق سیستم‌های پرونده الکترونیک سلامت به شمار می‌رود. پرستاران نیز نقش کلیدی در ارائه مراقبت ایفا می‌کنند. این مطالعه با هدف شناسایی عوامل مؤثر در افزایش آمادگی پرستاران نسبت به پیاده‌سازی پرونده الکترونیک سلامت انجام شد.
روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی – مقطعی بوده و با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌بندی شده روی ۲۸۳ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان‌های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال ۱۳۹۲ انجام شد. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از یک پرسشنامه صورت گرفت. روایی آن بر اساس روش اعتبار محتوایی و پایایی آن با محاسبه همبستگی درونی بررسی شد. از روش‌های آماری توصیفی مانند توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار با استفاده از نرمافزار۱۶ SPSS برای تحلیل نتایج استفاده شد.
یافته‌ها: عامل "درک و آگاهی از ویژگی‌ها و مزایای پرونده الکترونیک سلامت" با میانگین ۴۵/۰±۷۶/۴ دارای بیشترین میانگین امتیاز بوده در حالی که عامل "اطمینان از امنیت و محرمانگی اطلاعات در پرونده الکترونیک سلامت" با میانگین ۸۱/۰±۲۱/۴ و عامل "مشارکت افراد در فرآیند طراحی و پیاده‌سازی پرونده الکترونیک سلامت" با میانگین ۷۱/۰±۲۹/۴ دارای کمترین میانگین امتیاز می‌باشند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، بیشتر پرستاران عقیده دارند که افزایش آگاهی از مزایا و مفهوم پرونده الکترونیک سلامت نقش مؤثری در آمادگی آن‌ها نسبت به پیاده‌سازی این سیستم‌ها دارد. بنابراین این موضوع می‌بایست مورد توجه سیاست‌گذاران فناوری اطلاعات قرار گیرد.
محمدرضا امیری، علی اکبر خاصه، امیر صادقی، لیلا معصومی،
دوره ۳، شماره ۲ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
هدف: پرستاری یکی از حوزه‌های مهم در علوم پزشکی است که پیشرفت در آن تأثیر زیادی بر مراقبت‌های بهداشتی دارد. یکی از شاخص‌های توسعه هر رشته یا حرفه تولیدات علمی آن است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تولیدات علمی پرستاری ایران در پایگاه اطلاعاتی Web of Science از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ می باشد.
روش‌ها: این تحقیق از نوع مطالعات علم‌سنجی است. جامعه پژوهش کلیه مقالات پرستاری ایران نمایه شده در پایگاه استنادی Web of Science بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ بوده است که در آن تعداد تولیدات علمی، نویسندگان پرکار، ابر کلمه‌های موضوعی، نوع مطالعات و غیره مورد بررسی قرارگرفته است. داده ها با استفاده از نرم‌افزارهای NetDraw، BibExcel و Cites مورد تحلیل قرارگرفته است.
نتایج: نتایج بررسی نشان داد که تولیدات علمی پژوهشگران ایران در Web of Science در بین سال‌های ۲۰۱۶ ـ ۲۰۰۰ روند روبه رشدی داشته و Ahmadi F با ۴۴ مقاله و شاخص H-Index ۱۲ پرکارترین پژوهشگر در حوزه پرستاری در ایران بود. بیشترین همکاری علمی پژوهشگران ایران با سه کشور ایالات متحده، استرالیا و سوئد بود. همچنین تحقیق کیفی بیشترین نوع تحقیقات در بین تولیدات علمی را به خود اختصاص داد. بیشترین فراوانی کلیدواژه موضوعی مربوط به Anxiety، Children، Breast Cancer و Cancer بود.
نتیجه‌گیری: افزایش تولیدات علمی حوزه پرستاری حاکی از اهمیت این حوزه در خدمات مراقبت‌های بهداشتی می‌باشد، امّا رشد متوازنی در موضوعات مختلف حاکم نیست. در این بین گرایش به سمت پژوهش‌های کیفی در بین پژوهشگران ایرانی زیاد است که این امر ناشی از ماهیت تعامل‌گرایی پرستاران با بیماران می‌باشد.
سیما کریمی تزرجی، مهشید سرافراز، نسرین داوری دولت ابادی،
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۷ )
چکیده
هدف: استفاده نامناسب از دارو در هر یک از مراحل توزیع و تجویز آن خطای دارویی تعریف می‌شود که قابل پیشگیری است. پیامدهای ناشی از خطاهای دارویی همچون افزایش مرگ‌ومیر بیماران، افزایش طول مدت بستری و هزینه‌های درمانی را در بر دارد. هدف از این پژوهش تعیین انواع اشتباهات دارویی رایج پرستاران بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان است.
روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی جامعه مورد مطالعه کل پرستاران بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌های کودکان و شهید محمدی شهر بندرعباس (جمعا ۵۰ نفر) در سال ۱۳۹۴ بود. ابزار گردآوری داده‌ها در این مطالعه پرسشنامهای استاندارد است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرمافزار SPSS و آمار توصیفی انجام شد.
نتایج: مهمترین علل اشتباهات دارویی در مجموع حیطه‌ها به ترتیب اولویت شامل خستگی ناشی از کار اضافی ۴۱ درصد، کمبود تعداد پرستار نسبت به تعداد بیمار در بخش۴۰ درصد، تراکم زیاد کارها در بخش ۴۰ درصد، و کمترین عامل مربوط به زمان اشتباه دارو ۹/۲ درصد بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اشتباهات دارویی پرستاران، کلاس‌های بازآموزی در ارتباط با اطلاعات داروشناسی و اصلاح فرایند آموزش، تشویق و ترغیب پرستاران در جهت گزارش‌دهی اشتباهات دارویی و واکنش مثبت مدیران پرستاری به گزارش‌دهی اشتباهات پیشنهاد می‌شود.
مهسا روزخاتونی، زری رحمت پسند فتیده، زلیخا اسدی، محمد دهقانی،
دوره ۴، شماره ۲ - ( ۷-۱۳۹۷ )
چکیده
هدف: فناوری رایانش ابری امروزه به‌طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفته و با ایجاد مزایایی همچون کاهش هزینه‌ها، در دسترس بودن و یکپارچگی اطلاعات، راه خود را به صنعت مراقبت بهداشتی و درمانی باز کرده است. در این مطالعه نگرش پرستاران نسبت به فناوری رایانش ابری به‌منظور تعیین مزایا، موانع و زیرساخت‌های مورد نیاز برای پیاده‌سازی مورد بررسی قرار گرفته است.
روش‌ها: این مطالعه در سال ۱۳۹۶ در بیمارستان فارابی تهران به روش توصیفی تحلیلی انجام گرفت. جامعه پژوهش پرستاران شاغل در این بیمارستان بودند و روش نمونه‌گیری تمام‌شماری (۳۱۰ پرستار) بود. پس از تکمیل خود ایفا پرسشنامه‌ها و ورود داده‌ها به نرمافزارSPSS با استفاده از آزمون‌های پیرسون و ANOVA آنالیز آماری انجام شد.
نتایج: در این مطالعه ۲۲۸ نفر (۱۸۱زن و ۴۷ مرد) شرکت کردند. مهمترین (۵۰/±۴/۰۶) مزیت استفاده از رایانش ابری در بیمارستان‌ها انتقال آسان داده و دسترسی بهتر به مدارک بیماران بود. تحت وب بودن نرم‌افزارهای بیمارستانی (۵۴/±۹۵/۳) مهمترین پیش‌نیاز برای به‌کارگیری این فناوری در بیمارستان‌ها می‌باشد. همچنین اصلی‌ترین (±۸۳۳/۶۸) مانع برای اجرا، عدم توانایی ارسال داده‌ها به بستر اینترنت توسط سیستم‌های اطلاعات بالینی بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به مزیت فناوری رایانش ابری مانند دسترسی سریع به اطلاعات و ایجاد ارتباطات بهینه بین سازمان‌های مراقبت بهداشتی و درمانی باید با سیاست‌گذاری‌های صحیح موانعی همچون نبود شبکه مناسب داده در بیمارستان‌ها، عدم تعامل‌پذیری سیستم‌های اطلاعات بیمارستانی و مشکلات مربوط به اینترنت جهت پیاده‌سازی این فناوری در آینده برطرف گردد.
سمیه فضائلی، مهدی یوسفی، علی خورسند وکیل زاده، زهرا ابراهیمی،
دوره ۷، شماره ۱ - ( ۳-۱۴۰۰ )
چکیده
هدف: تغییر کارکرد بیمارستان‌ها در طول بحران کووید-۱۹ و عدم تجربه قبلی پرستاران، تدوین و اجرای برنامه‌های حمایتی ویژه را در این خصوص ضروری ساخت. در این پژوهش، دیدگاه پرستاران دارای تجربه در بخش‌های عفونی و غیرعفونی در خصوص اقدامات حمایتی بیمارستان بررسی شد.
روش‌ها: این مطالعه توصیفی مقطعی در شهر مشهد انجام شد. ۲۳۰ پرستار مراقبت‌کننده از بیماران کووید-۱۹ شاغل در بخش‌های عفونی (گروه ۱) و غیرعفونی (گروه ۲) به صورت تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. پرسشنامه محقق‌ساخته تدوین، روایی و پایایی آن بررسی و تأیید شد. تحلیل داده‌ها با نرمافزار SPSS و توسط آزمون کای‌اسکوئر و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد.
نتایج:از دیدگاه پرستاران بیشترین رضایت مربوط به اقدامات مرتبط با سازماندهی مجدد بیمارستان (۸۷/۸ درصد) و کمترین رضایت مربوط به ایجاد محل اقامت مناسب (۴/۲۶ درصد) بود. به لحاظ آماری تفاوت معنی‌دار بین میزان رضایت از اقدامات حمایتی در گروه ۱ و ۲ در زمینه اقدامات مرتبط با آموزش و اطلاع‌رسانی (۰/۰۱۴P-Value=)، آموزش در خصوص ایمنی و مراقبت از بیماران کرونا (۰/۰۱۷P-Value=)، امکان دریافت مشاوره و انجام غربالگری (۰/۰۱۸P-Value=)، تأمین و اعزام به موقع نیروی انسانی (۰/۰۰۲P-Value=) و سازماندهی مجدد بیمارستان متناسب با بحران (۰/۰۰۲P-Value=) مشاهده گردید.
نتیجه‌گیری: با توجه به دیدگاه‌های متفاوت پرستاران عفونی و غیرعفونی نسبت به اقدامات حمایتی یکسان صورت گرفته از سوی بیمارستان، توجه مدیران به نیازهای گروه‌های مختلف پرستاری خصوصاً در زمان بحران جهت افزایش رضایت پرستاران پیشنهاد می‌شود.
مریم اصغری نجیب، سعید رازقی، سیما علی پور، عباس ثابت،
دوره ۷، شماره ۱ - ( ۳-۱۴۰۰ )
چکیده
هدف: مدیریت استرس و ارتباطات مناسب با مددجو، رکن اصلی در مراقبت از بیمار است. استرس‌های دوران تحصیل در میان دانشجویان پرستاری در بحران کووید-۱۹ بسیار شایع است و سبب ضعیف شدن ارتباط کارآموزان با بیماران شده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، توسعه آموزش مدیریت استرس و مهارت‌های ارتباطی دانشجویان پرستاری در بحران کووید-۱۹، مبتنی بر واقعیت افزوده می‌باشد.
روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، ۴۶ دانشجوی کارورز پرستاری در بیمارستان فارابی شهرستان بستک در سال ۹۹، به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. آموزش در گروه آزمایش مبتنی بر واقعیت افزوده و در کنترل به صورت سنتی بود. اثرگذاری آموزش با پرسشنامه محقق‌ساخته ارزیابی و داده‌ها با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمون تی‌مستقل، کای اسکویر و تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: : آموزش مبتنی بر واقعیت افزوده اثربخشی بیشتری نسبت به آموزش سنتی داشت و آزمون تی مستقل این تفاوت را بین دو گروه، معنادار (۰/۰۰۱=P-Value) نشان داد. میانگین نمره عامل‌های مهارت‌های ارتباطی (مهارت‌های ارتباطی کلامی و غیرکلامی، احترام به مددجو و پذیرش غیرمشروط) و مدیریت استرس (مدیریت استرس رفتاری، مثبت‌اندیشی، مدیریت زمان و تکنیک‌های آرام‌سازی) در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون افزایش یافته است.
نتیجه‌گیری: آموزش مدیریت استرس و مهارت‌های ارتباطی به دانشجویان پرستاری، مبتنی بر واقعیت افزوده می‌تواند باعث بهبود یادگیری و افزایش اثربخشی آموزش در محیط پراسترس بیمارستان علی‌الخصوص در شرایط کووید-۱۹ شود.
پرستو مجیدی پور، آناهیتا حیدریان، علی سروش، پریا مجیدی پور، پروانه اسدی،
دوره ۷، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۰ )
چکیده
هدف: بررسی شکایات مطرح شده توسط پرستاران در سیستم‌های بهداشتی درمانی می‌تواند روشن‌کننده نقاط ضعف موجود در سیستم‌های درمانی گردد تا با شناسایی این نقطه‌ضعف‌ها و ارائه راه‌های مقابله با آن‌ها این مشکلات مرتفع گردد. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان فراوانی و نوع شکایت و عوامل مرتبط با آن در سال‌های ۱۳۹۹-۱۳۹۵ در واحد شکایات مرکز امام‌رضا(ع) شهر کرمانشاه بود.
روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود و در سال ۱۳۹۹ و با حجم نمونه ۲۲۲ مورد پرونده انجام شد. داده‌ها از طریق مراجعه به واحد شکایات بیمارستان و بررسی شکایت‌های ارائه شده توسط پرستاران به این واحد جمع‌آوری گردیدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات فرم اطلاعاتی شامل اطلاعات دموگرافیک مربوط به پرستاران و نوع شکایت ارائه شده بود. داده‌های حاصل با نرمافزارSPSS و با استفاده از آزمون‌های آماری شامل کای‌اسکوئر و کولموگراف- اسمیرنوف تجزیهوتحلیل گردید.
نتایج: بیشترین شکایات مطرح شده خشونت کلامی (۸/۲۷درصد)، عدم رضایت بیمار به انجام فرآیند درمان (۶/۲۲ درصد) و خشونت فیزیکی (۳/۱۹۹ درصد) بودند. در بخش‌های جراحی و داخلی، توسط پرستاران بین سنین ۳۱ تا ۴۰ سال، پرستاران زن، پرستاران شاغل در شیفت‌های در گردش، افراد با سابقه‌ی ۰ تا ۱۰ سال، پرستاران با وضعیت استخدامی رسمی مطرح شده بودند. میزان شکایات به ترتیب در سال‌های ۱۳۹۸ بیشتر از سایر سال‌ها بود. بین نوع خشونت و سال بررسی شکایات و همچنین بین نوع شکایت و نوبت‌کاری رابطه‌ی معنی‌دار وجود داشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به این که خشونت‌ها جزو بالاترین میزان شکایات مطرح شده توسط پرستاران بودند، انجام برنامه‌ریزی‌ها و آموزش‌های لازم در این زمینه ضروری به نظر می‌رسد. همچنین انجام تحقیقات مداخله‌ای جهت دستیابی به راه‌حل‌های مربوط به رفع شکایات مطرح شده توصیه می‌گردد.
مصطفی روشن زاده، علی تاج آبادی، بهاره مظهری دهکردی، سمیه محمدی،
دوره ۸، شماره ۱ - ( ۳-۱۴۰۱ )
چکیده
هدف: دانشجویان علوم‌پزشکی با فشار روانی جو بیمارستان و برخورد با مشکلات بیماران نیز روبه‌رو بوده و بیشتر در معرض آسیب هستند. بنابراین ضروری است تا مشکلات تحصیلی و سلامت روان ازجمله اعتیاد به اینترنت و ارتباطش با اهمال‌کاری تحصیلی بررسی شود. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر پیش‌بینی‌کننده اعتیاد به اینترنت بر اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان دانشکده پرستاری انجام شد.
روش ها: مطالعه توصیفی‌مقطعی حاضر سال ۱۳۹۸ روی ۳۹۲ دانشجوی دانشکده پرستاری (پرستاری، فوریت پزشکی و اتاق عمل) که به روش سهمیه‌ای انتخاب شدند در دانشگاه علوم‌پزشکی شهرکرد انجام شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه اطلاعات جمعیت‌شناختی، اعتیاد به اینترنت یانگ و اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم استفاده شد. داده‌ها با نرمافزار SPSS نسخه ۱۶ و آزمون‌های آماری توصیفی(میانگین و انحراف معیار، تعداد و درصد) و تحلیلی(تی‌تست، آنالیز واریانس، رگرسیون، ضریب همبستگی پیرسون) تحلیل شد.
یافته ها: ضریب همبستگی پیرسون حاکی از ارتباط مثبت و معنی‌داری بین اعتیاد به اینترنت و اهمال‌کاری تحصیلی بود(۰/۰۵>P). آزمون رگرسیون نشان داد که همه ابعاد اعتیاد به اینترنت (۰/۱۸۶= R۲تعدیل‌شده) به‌طور معنی‌داری اهمال‌کاری تحصیلی را پیش‌بینی می‌کنند. مقدار بتای استاندارد‌نشده نشان داد که سهم کنترل / مدیریت زمان در پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی ۲/۱۴ و سهم اشتیاق/مشکلات اجتماعی در پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی ۲/۰۱۸ است. میانگین اعتیاد به اینترنت (۲/۸۱±۲۰/۶۹) و اهمال‌کاری تحصیلی (۲/۴۸±۶۴/۴) گزارش شد.
نتیجه گیری: با توجه به نقش پیش‌بینی‌کننده ابعاد مدیریت زمان و بهبود روابط اجتماعی بر اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان باید بر نقش مدیریت و برنامه‌ریزی سیستم آموزشی در حیطه‌های مختلف آموزش به والدین و دانشجویان تأکید کرد.
زهره محمدزاده تبریزی، نرجس حشمتی فر، فاطمه برزوئی، علی تاج آبادی، صدیقه رستاقی، آرزو داوری نیا مطلق قوچان،
دوره ۸، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
هدف: همه‌گیری ناشی از بیماری کووید-۱۹ پرستاران را به‌عنوان گروه بسیار مهمی که در مراقبت از این بیماران نقش دارند، در معرض تنش‌های زیادی قرار داده که ممکن است برکیفیت زندگی‌شان تأثیر بگذارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه کیفیت زندگی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های مرجع کووید-۱۹ با سایر بیمارستان‌ها انجام شد.
روش ها: این مطالعه توصیفی‌مقایسه‌ای در پرستاران شاغل در بخش‌های درگیر کووید-۱۹ و غیر درگیر شهرستان سبزوار در اردیبهشت ۱۳۹۹ انجام شد. با استفاده از نمونه‌گیری در‌دسترس ۱۲۲ پرستار وارد مطالعه شدند. از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی برای جمع‌آوری اطلاعات به‌صورت آنلاین استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی در نرمافزار SPSS نسخه ۱۶ آنالیز شدند. P<۰/۰۵ از‌نظر آماری معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: میانگین سنی شرکت‌کننده‌ها در بیمارستان ریفرال کرونا ۷/۱۵±۳۲/۳۸ و در سایر بیمارستان‌ها ۶/۵۴±۰۸/۳۵بود. اکثر پرستاران (۵۸ درصد)کیفیت زندگی متوسط داشتند. وضعیت تأهل (۰/۰۰۸ =P)، مواجهه با کووید-۱۹ (۰/۳۴=P) و بیماری‌های زمینه‌ای (۰/۳۱=P) با کیفیت زندگی ارتباط آماری معنی‌داری داشت، اما بین نمره کل کیفیت زندگی تفاوت آماری معنی‌داری مشاهده نشد.
نتیجه گیری: با‌توجه‌به شیوع بیماری کووید-۱۹ و تأثیرات اجتناب‌ناپذیر آن بر کیفیت زندگی پرستاران، توصیه می‌شود تمهیدات لازم مانند مشارکت‌‌های اجتماعی، برنامه‌ریزی در راستای رفاه بیشتر پرستاران و تعدیل حجم ساعت کاری برای ارتقای کیفیت زندگی پرستاران انجام شود.
جمیله فرخزادیان، زهرا صادقی، صدیقه خدابنده شهرکی،
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۲ )
چکیده
هدف توانمندسازی روان‌شناختی می‌تواند بر سلامت و تعهد سازمانی تأثیر گذارد و بهره‌وری پرستاران را افزایش دهد. این تحقیق با هدف ارزیابی توانمندسازی روان‌شناختی و ارتباط آن با سلامت و تعهد سازمانی در پرستاران انجام شد.
روش ها پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی‌مقطعی از نوع همبستگی بود که در سال ۱۴۰۰ بر روی پرستاران شاغل در یک بیمارستان وابسته به سازمان تأمین اجتماعی در جنوب شرق ایران انجام شد. ۲۲۵ نفر از پرستاران به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. داده‌ها با استفاده از فرم مشخصات جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامه‌های توانمندسازی روان‌شناختی، سلامت سازمانی هوی وفلیدمن و تعهد سازمانی آلن و مایر جمع‌آوری شدند. جهت بررسی ارتباط بین متغیرها از شاخص‌های مرکزی و پراکندگی، آزمون‌های تی مستقل و آنالیز واریانس یک‌طرفه، رگرسیون چند‌متغیره و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. تجزیهوتحلیل داده‌ها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه ۲۴ انجام شد.
یافته ها میانگین نمره توانمندسازی روان‌شناختی در حد متوسط (۸/۲۴±۵۹/۸۲)، سلامت سازمانی در حد بالا (۱۸/۵۶±۱۵۱/۱۰) و تعهد سازمانی پرستاران در حد متوسط (۸/۰۵±۷۶/۴۱) بود. ارتباط مستقیم معنی‌داری بین توانمندی روان‌شناختی با سلامت (r=۰/۶) و تعهد سازمانی (r=۰/۴۵) مشاهده شد (۰/۰۰۱=P).
نتیجه گیری بین توانمندسازی روان‌شناختی و سلامت وتعهد سازمانی ارتباط معنی‌داری وجود داشت. انجام مداخلاتی در‌زمینه توانمندسازی روان‌شناختی جهت ارتقای سلامت و تعهد سازمانی در پرستاران توصیه می‌شود.
پریسا زارعی، مرضیه معراجی، آقای سیدرضا مظلوم، مهدی یوسفی، سمیه فضائلی،
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۲ )
چکیده
هدف ارزیابی مستمر مستندسازی پرونده پزشکی متضمن کیفیت مراقبت است. هدف از این مطالعه ارزیابی وضعیت مستندسازی پرستاری قبل و بعد از ارائه بازخورد به پرستاران در بخش اورژانس بود.
روش ها پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه‌تجربی بود که در سال ۱۴۰۱ در اورژانس بیمارستان امام رضا (ع) در شهر مشهد انجام شد. ابتدا ابزار ارزیابی مستندسازی پرستاری اورژانس از‌طریق بررسی متون به دست آمد و روان‌سنجی شد. سپس ۱۵۰ پرونده به‌صورت تصادفی انتخاب و با ابزار بررسی شدند. نتایج بررسی به همراه راهنمای مستندسازی صحیح به‌صورت ویدئویی به کادر پرستاری بازخورد داده شد. ۱ ماه بعد از مداخله، ۱۵۰ پرونده به‌صورت مجدد بررسی و نتایج با یکدیگر مقایسه شدند. داده‌ها با نرمافزار SPSS نسخه ۲۲ و آزمون‌های تی مستقل، اسکوئر و دقیق فیشر تجزیهوتحلیل شدند.
یافته ها ۲۲ شاخص وارد روان‌سنجی ابزار شدند و ۱۸ شاخص امتیاز نسبت روایی محتوا و شاخص روایی محتوا بالای ۰/۵۶ و ۰/۷۹ به دست آوردند. ضریب آلفای کرونباخ با ۰/۸۵ تأیید شد. میانگین امتیاز وضعیت مستندسازی پرستاری قبل از مداخله ۲/۱±۲۷/۹ و بعد از مداخله ۱/۶±۲۹/۱ از امتیاز کلی ۳۶ بود که افزایش معناداری (۰/۰۰۱>P) داشت. بیشترین درصد موارد ناقص و سفید مستندسازی مربوط به شاخص‌های فرم تریاژ و رعایت اصول اصلاح یا اضافه کردن بود.
نتیجه گیری وضعیت مستندسازی شاخص‌های پرستاری در پرونده‌های بخش اورژانس بعد از مداخله بهبود معنادار پیدا کرد. توصیه می‌شود ارزیابی و ارائه بازخورد به پرستاران در خصوص مستندسازی به‌طور مستمر پیگیری شود.
مینا شایسته فر، اسماعیل مشیری،
دوره ۹، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده
پرستاران بخش زیادی از زمان کار خود را صرف مستندسازی می‌کنند. ثبت گزارش‌های پرستاری شامل نتایج مراقبت و پاسخ بیمار است، بنابراین هیچ چیزی مانند یک ثبت استاندارد کامل نمی‌تواند نشان‌دهنده مناسب بودن خدمات ارائه‌شده باشد. ثبت ناقص، گزارش پرستاری ایمنی بیمار و موقعیت پرستار را به خطر می‌اندازد.
علیرضا حیدری، سکینه بیگم کاظمی، محمدجواد کبیر، زهرا خطیرنامنی، عباس بدخشان، منصوره لطفی، سجاد معینی، آمنه کمال غریبی، عبدی کر،
دوره ۹، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده
هدف افزایش حمایت سازمانی ادراک‌شده موجب می‌شود افراد به سازمان حس تعلق بیشتری داشته و گرایش کمتری به ترک شغل داشته باشند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط تمایل به ترک خدمت با حمایت سازمانی درکشده در پرستاران شاغل در بیمارستان‌های شهر گرگان انجام شد.
روش ها این مطالعه مقطعی در سال ۱۴۰۰ انجام شد و ۲۹۳ پرستار از ۱۶ بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی گلستان به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای با تخصیص متناسب و به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامهای شامل ۳ قسمت مشخصات جمعیت‌شناختی، پرسشنامه تمایل به ترک خدمت کیم و همکاران و پرسشنامه حمایت سازمانی ادراک شده آیزنبرگر و همکاران بود. داده‌ها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS نسخه ۱۶تحلیل شد.
یافته ها میانگین نمرات پرسشنامه تمایل به ترک خدمت ۳۹/۹۱ با انحراف‌معیار ۱۲/۱۸ و میانگین نمرات پرسشنامه حمایت سازمانی ادراک‌شده ۲۳/۶۶ با انحراف‌معیار ۶/۶۰ به دست آمد. بین ترک خدمت و حمایت سازمانی درکشده توسط پرستاران ارتباط منفی معناداری وجود داشت (۰/۰۰۱>P).
نتیجه گیری تمایل به ترک خدمت پرستاران و حمایت سازمانی درکشده در سطح متوسط بود. با کاهش حمایت سازمانی درکشده توسط پرستاران، تمایل به ترک خدمت افزایش می‌یابد. لازم است با ایجاد بستری برای حمایت از پرستاران، به‌گونه‌ای‌که این حمایت برای آن‌ها به‌خوبی ملموس و قابل درک باشد، زمینه رضایت شغلی آن‌ها را فراهم و مانع ترک خدمت‌شان شود.
دکتر اسماعیل مشیری، خانم ملیحه عامری،
دوره ۹، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۲ )
چکیده
اعتباربخشی بیمارستانی در راستای بهبود کیفیت مراقبت‌های مرتبط با سلامت از اهمیت اساسی برخوردار است. پرستاران به عنوان یکی از مهمترین اعضای تیم سلامت در این فرایند مشارکت فعالانه‌ای دارند و به عنوان یکی از رئوس اصلی برنامه‌های ارزشیابی مطرح می‌باشند. در متون مختلف به طور پراکنده به نقش پرستاران در فرایندهای اعتباربخشی محیط‌های درمانی اشاره شده است. با توجه به اهمیت نقش کلیدی پرستاران و چالش‌های متعدد مطرح شده توسط آن‌ها در انجام وظایف محوله طی فرایندهای اعتباربخشی بیمارستانی، ضروری است تا به صورت متمرکزتری به ابعاد مختلف عملکرد پرستاران در برنامه‌های ارتقا‌ء دهنده کیفیت درمان پرداخته شود. انتظار می‌رود چنین اقداماتی در راستای توجه بیشتر مسئولین مربوطه به مسائل و مشکلات پرستاران موثر واقع شود.
معصومه تجعفری، نسرین فنودی، فرهاد تتهای رشوانلو،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۳ )
چکیده
هدف پرستاری مبتنی بر شواهد، روشی مفید برای مراقبت‌های بالینی است که ارتقای کیفیت درمان را به دنبال دارد. خودکارآمدی پرستاران یکی از عوامل مهم در بهبود مراقبت مبتنی بر شواهد است. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی دانش و نگرش در رابطه خودکارآمدی و ارائه پرستاری مبتنی بر شواهد بود.
روش ها این پژوهش، توصیفی بود و به‌صورت مقطعی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش، پرستاران شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد در سال ۱۴۰۲ بودند. ۲۵۰ نفر از این پرستاران با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار مورد‌استفاده پرسشنامه بود. برای آزمون فرضیه‌ها از نرم‌افزارهای SPSS نسخه ۲۷ و AMOS نسخه ۲۴ استفاده شد.
یافته ها خودکارآمدی تأثیر مستقیمی بر ارائه پرستاری مبتنی بر شواهد داشت (۰/۳۰۸=β). خودکارآمدی به واسطه دانشِ پرستاری مبتنی بر شواهد و نگرش نسبت به پرستاری مبتنی بر شواهد، تأثیر غیر‌مستقیمی بر ارائه پرستاری مبتنی بر شواهد داشت (۰/۰۱۳=β). مدل طراحی‌شده نیز از برازش مطلوبی برخوردار بود (x۲/df=۱/۱۳۱ و GFI=۰/۹۸۸ و CFI=۰/۹۹۳ و IFI=۰/۹۹۴ و TLI=۰/۹۸۸ و RMSEA=۰/۰۲۳).
نتیجه گیری با‌توجه‌به نقش مهم خودکارآمدی در پرستاری مبتنی بر شواهد، نیاز است دانشگاه‌های علوم پزشکی و مراکز درمانی در بدو استخدام پرستاران به سطح خودکارآمدی پرستاران توجه کنند. همچنین در نظر گرفتن راهکارهایی همچون برگزاری کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی جهت ارتقای خودکارآمدی پرستاران و افزایش دانش و نگرش و ارائه خدمات پرستاری مبتنی بر شواهد در بین پرستاران باید در دستور کار قرار گیرد. علاوه‌بر‌این، اتخاذ راهکارهایی جهت ایجاد انگیزه و تشویق پرستاران به پرستاری مبتنی بر شواهد نیز می‌تواند مفید واقع شود.
