علی محمد ایزد پناه، سید محمد رضا حسینی، حکیمه سابقی، غلامرضا شریف زاده، بهنام خدادوست، حسین کشت گر،
دوره ۹، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۲ )
هدف ایست قلبی‌ریوی در هر زمان و مکانی روی می‌دهد. بیشتر ایست‌های قلبی در منزل یا مکان‌های خارج از بیمارستان بدون دسترسی به افراد مجرب اتفاق می‌افتد. اگر اعضای خانواده توانایی احیای قلبی ریوی را داشته باشند، می‌توانند در زمان طلایی از مرگ مغزی پیشگیری کنند. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آموزش احیای قلبی‌ریوی مجازی بر خودکارآمدی مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی مراجعه‌کننده به کلینیک قلب بیمارستان رازی بیرجند انجام شد.
روش ها ین پژوهش یک مطالعه کارآزمایی میدانی شاهددار تصادفی‌شده بود که بر روی۶۰ نفر از مراقبین خانوادگی بیماران در سال ۱۴۰۰ انجام شد. نمونه با روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه آموزشی (۳۰ نفر) و کنترل (۳۰ نفر) تقسیم شدند. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌های تی مستقل و زوجی و کای اسکوئر تجزیه‌وتحلیل شدند. این تجزیه‌وتحلیل با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۰ انجام شد. سطح معناداری کمتر از ۰/۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته ها نتایج این مطالعه نشان داد میانگین نمره خودکارآمدی بعد از مداخله در افراد دو گروه آزمایش و کنترل متفاوت‌اند (۰/۴۹±۴/۱۵) و (۰/۵۸±۳/۱۲) که ازنظر آماری معنادار بود. (۰۰۱/P<۰). از طرفی میانگین نمره گروه آزمایش (۰/۸۲±۲/۹۷) و کنترل (۰/۶۴±۳/۰۹) قبل از آموزش تفاوت معناداری نداشت (۰/۵۳=P).
نتیجه گیری از این مطالعه می‌توان نتیجه گرفت که آموزش مجازی احیای قلبی ریوی تأثیر بسزایی در افزایش خودکارآمدی مراقبان خانواده بیماران قلبی عروقی دارد؛ آموزش مجازی می‌تواند باتوجه‌به هزینه‌های کمتر و بازدهی بیشتر مؤثر واقع شود. بدین ترتیب لازم است مدیران، تأثیر این نوع آموزش را در سیاستگذاری‌‌های خود در نظر بگیرند.
