مقالات در انتظار انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SSU.SRH.REC.1401.005
واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان افشار، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران.
چکیده: (11 مشاهده)
هدف: گذار از سیستم‌های مستندسازی کاغذی به الکترونیک در بیماران قلبی به دلیل سابقه پیچیده پزشکی، داروهای متعدد و نیاز به پیگیری منظم، از اهمیت مضاعف برخوردار است. این مطالعه با هدف ارزیابی کیفیت مستندسازی در خلاصه‌پرونده‌های الکترونیک در مقایسه با پرونده‌های کاغذی انجام شد.
روش‌ها: این مطالعه توصیفی در بازه زمانی ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ بر روی پرونده‌های بیمارستان افشار یزد انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه پرونده‌های بیماران قلبی بستری شده در این بیمارستان بود و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، ۱۵۰ پرونده (۱۲۰ الکترونیک و ۳۰ کاغذی) انتخاب گردید. ابزار پژوهش، یک چک‌لیست محقق‌ساخته ۱۴ آیتمی بود که روایی آن از طریق مشاوره با 8 متخصص تأیید و پایایی آن در یک مطالعه مقدماتی با ضریب آلفای کرونباخ 0/80 سنجیده شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 23 و با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی و درصد) تحلیل شد.
نتایج: سیستم الکترونیک در ثبت داده‌های ساختاریافته مانند کدپذیرش و بخش‌بستری به دقت کامل دست یافته است، اما نقایصی نیز در مستندسازی اطلاعات مشاهده گردید. دقت ثبت اطلاعات بیمار در خلاصه پرونده‌های الکترونیک برای داده‌های دموگرافیک بیش از 95/8 درصد، برای داده‌های بالینی بین 79/2 تا 95/8 درصد و در مورد اطلاعات درمانی بین 84/2 تا 98/3 درصد مشاهده شد. این مقادیر به شکل معنی‌داری بیشتر از پرونده‌های کاغذی است.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان از برتری کیفیت مستندسازی الکترونیک در مقایسه با پرونده‌های کاغذی دارد، اما همچنان ضرورت بازنگری در آموزش، استقرار نظام نظارتی مستمر و بهینه‌سازی فنی سامانه را به سیاستگذاران سلامت گوشزد می‌کند.
روش‌ها: این مطالعه توصیفی در بازه زمانی ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ بر روی پرونده‌های بیمارستان افشار یزد انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه پرونده‌های بیماران قلبی بستری شده در این بیمارستان بود و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، ۱۵۰ پرونده (۱۲۰ الکترونیک و ۳۰ کاغذی) انتخاب گردید. ابزار پژوهش، یک چک‌لیست محقق‌ساخته ۱۴ آیتمی بود که روایی آن از طریق مشاوره با 8 متخصص تأیید و پایایی آن در یک مطالعه مقدماتی با ضریب آلفای کرونباخ 0/80 سنجیده شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 23 و با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی و درصد) تحلیل شد.
نتایج: سیستم الکترونیک در ثبت داده‌های ساختاریافته مانند کدپذیرش و بخش‌بستری به دقت کامل دست یافته است، اما نقایصی نیز در مستندسازی اطلاعات مشاهده گردید. دقت ثبت اطلاعات بیمار در خلاصه پرونده‌های الکترونیک برای داده‌های دموگرافیک بیش از 95/8 درصد، برای داده‌های بالینی بین 79/2 تا 95/8 درصد و در مورد اطلاعات درمانی بین 84/2 تا 98/3 درصد مشاهده شد. این مقادیر به شکل معنی‌داری بیشتر از پرونده‌های کاغذی است.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان از برتری کیفیت مستندسازی الکترونیک در مقایسه با پرونده‌های کاغذی دارد، اما همچنان ضرورت بازنگری در آموزش، استقرار نظام نظارتی مستمر و بهینه‌سازی فنی سامانه را به سیاستگذاران سلامت گوشزد می‌کند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |