هدف در راستای گردآوری، ذخیره و توزیع استاندارد اطلاعات پرونده الکترونیک سلامت بیماران مبتلا به تنبلی چشم، تعیین عناصر داده از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین مجموعه حداقل داده تنبلی چشم انجام شد.
روش ها این مطالعه از نوع کاربردی بود که در سال 1399 انجام شد. برای شناسایی عناصر داده، جست‌وجو در پایگاه‌های پابمد، اسکوپوس،گوگل‌اسکالر، وب‌آو‌ساینس، پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، مگیران و سامانه دانش‌گستر برکت و مطالعه پرونده بیماران تنبلی چشم و مشورت با متخصصین چشم بیمارستان فارابی انجام شد. سپس پرسش‌نامه‌ای شامل 2 بخش «اطلاعات جمعیت‌شناختی متخصصین» و «مجموعه پیشنهادی حداقل داده تنبلی چشم» در مقیاس 5 درجه‌ای لیکرت تهیه شد. پس از تأیید روایی و پایایی پرسش‌نامه، جهت تکمیل آن، 20 نفر از افراد خبره درمانگاه تنبلی چشم بیمارستان فارابی به‌صورت نمونه دردسترس انتخاب و پرسش‌نامه در اختیار آن‌ها قرار گرفت. تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و نسخه 20 نرم‌افزار SPSS انجام شد. درنهایت، عناصری که موافقت بالای میانگین 3 را کسب کردند، به‌عنوان مجموعه حداقل داده تنبلی چشم منظور شدند. 
یافته ها از 98 عنصر داده پیشنهادی، 92 عنصر داده به‌عنوان مجموعه حداقل داده تأییدشده برای تنبلی چشم تعیین و در 6 دسته کلی داده‌های جمعیت‌شناختی، اطلاعات بالینی، نوع انحراف چشم، تست‌های حسی، تجویز پزشک و طرح درمان طبقه‌بندی شدند.
نتیجه گیری به نظر می‌رسد یکپارچه‌سازی اطلاعات بیماران مبتلا به تنبلی چشم و بهبود مدیریت اطلاعات آن‌ها ازطریق تعیین مجموعه حداقل داده‌های تنبلی چشم میسر می‌شود. درواقع با ذخیره و بازیابی اطلاعات استاندارد در قالب مجموعه حداقل داده، امکان مقایسه اطلاعات، دستیابی به اطلاعات باکیفیت و افزایش اثربخشی خدمات درمانی فراهم می‌شود.

واژه‌های کلیدی: تنبلی چشم، پرونده الکترونیک سلامت، عنصر داده‌ای مشترک

متن کامل [PDF 2644 kb]   (800 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (649 مشاهده)